GÖKYÜZÜNDE NE ÇOK MELEK

Filistin’in minik yüreklerine…

Gülümsüyorsun meleğim.
Karanlıklar kükrüyor,
Gülüyorsun…
Hani sormuştun, hani biliyordun ya;
Çocukları küçük kurşunlarla vururlar, meleğim.
Öper alınlarını anneler,
Bulutlar örtmeden üzerlerini.
Taranmış saçları,
Yağmur bakışlarıyla,
Geceleri, biliyorsun meleğim,
Atlı karıncalara biner çocuklar.
Her birinde bayramlıklar
Her biri bir ay parçası.
Rabbim!
Gökyüzünde ne çok fişek!
Sen dokunurken ay dedeye, meleğim,
Ankara’ya Filistin yağıyor...
Rabbim!
Gökyüzünde ne çok melek!...

Gürkan Biçen