1 Haziran 2009 Pazartesi

Düşmezdi perçemi nergisin




‘Neden’ diye sordun,
Düştü perçemi nergisin.

Seni göğe tutan kimdi?
Kimdi billur ile yıkayan?
Uzak vadilerden kopan sesini,
Kimdi senin için toplayan?
Beni anarken, yalnız bir anında,
Adımın başına unvanlar getir,
-bu seni rahatlatır-
Unvanlar getir en gür sesinle.
Dağı yükselt, denizi yar,
Becerebilirsen, ölüyü dirilt.
Sonra, sıyrıl her birinden de,
Gör benim çıplak ruhumu.
-nasıl da yitik kendinde-

Neden, demeseydin belki,
Düşmezdi perçemi nergisin.
Utanmazdı böylesine gelincik.
Kesilmezdi göğün nefesi.

‘Neden’ diye sordun,
Düştü perçemi nergisin…

Gürkan Biçen

Hiç yorum yok: